Afscheid stage en expeditie Klein Curacao

Bon dia mensen,

Zo, dat is al weer een tijdje terug dat ik een verhaaltje gezet heb! Hier gaat nog steeds alles goed! Al heb ik ook al wel weer zin om naar huis te gaan, aangezien hier alles al normaal is en niet meer zo bijzonder als op het begin. Over anderhalve week ben ik weer thuis!

De hoogtepunten van de laatste tijd:

Het moest er toch een keer van komen, het beklimmen van de Christoffelberg. Dit is de hoogste berg op Cura. Van te voren dacht ik, ik doe het wel eventjes. Maar door de hitte was het toch nog vrij pittig. We gingen met Floor, Veerle, Antoine en ik. Het begin was een eitje. Dit was wandelen omhoog. Maar hoe verder je kwam, hoe zwaarder het werd. Je begon het ook wel aan de kuitjes te voelen en door de hitte brak het zweet me overal uit. Het laatste stukje was het leukst, toen moest je ook echt je armen gebruiken. Maar in een goede tijd waren we boven en het uitzicht was prachtig. Je had een mooi overzicht over de westkant van Curacao.

Marco Borsato kwam op vrijdag 3 mei ook nog even langs op Cura. Ik had zijn nieuwe album duizend spiegels al meerdere malen beluisterd aangezien ik wel mee wou kunnen zingen tijdens zijn concert. Dit ging me dan ook aardig af. De buren dachten daar wellicht anders over. Gelukkig deed hij ook veel oude klassiekers. Het mooiste liedje van Marco vind ik zelf "Waarom nou jij". En wat een geluk, hij deed dit als ene laatste nummer en het was een lange versie. Het was een leuke avond, zonder dat ik nou echt een superfan ben van Marco Borsato, of zoals ze hem in de Donald Duck noemen, Marco Snorato.

Klein Curacao
Ook ben ik nog meet een groepje van 7 naar Klein Curacao geweest. Ik was er met mijn ouders al eerder geweest en vind het echt super mooi. Deze keer bleven we ook overnachten. Het was echt een expeditie Robinson gevoel. We moesten zelf hout sprokkelen voor een kampvuur en moesten ook zelf een bbq bouwen. We sliepen in een mooi hutje op het strand. De zonsondergang was echt prachtig, maar waar ik het meest van genoten heb was toch zeker wel het wakker worden. Het uitzicht wat je toen had was echt prachtig. Een heel eiland voor jezelf. Heerlijk heb ik een tijdje in me eentje bij de zee gezeten en genoten. Wel mis ik op die momenten Janneke, familie en vrienden het meest. Dit soort mooie momenten wil je toch het graagst delen. Ook hebben we nog een poging gedaan om te vissen, zonder succes. Het snorkelen was ook weer leuk, vooral omdat we iets van 5 schildpadden hebben gezien. Ook is het nu wel gelukt, de vorige keer niet, om samen met een schildpad op de foto te gaan! Zie de foto’s voor hoe het was! Op de terugweg kwamen we nog een groep wilde dolfijnen tegen. Een stuk of dertig van die dieren sprongen rond onze boot, prachtig om te zien!

Afscheid stage
Na 3 maanden was het ook tijd voor mijn laatste stage dag. De dag begon gewoon normaal. Het laatste uur hadden we echter tijd vrij gemaakt om mijn afscheid te vieren. Ik heb een mooie klassenfoto gemaakt en we hebben leuke spelletjes gespeeld en gezongen. Toen het afscheid echt gekomen was, moesten een aantal meisjes huilen. Dit doet je dan echt wel wat. Zelf vond ik het ook niet leuk om weg te gaan. Ik heb een mooi boek gekregen met de mooiste plaatsen uit curaçao. Het was een zeer leerzame stageperiode. De kinderen individueel zijn echt super leuk. Ze zijn dan vrolijk, enthousiast en blijven maar knuffels geven. Wel is het heel moeilijk om de kinderen onder controle te houden in groepsverband. Dan luisteren ze slecht en zijn zeer aanwezig. Met mijn mentor was het contact altijd goed en dat heeft ervoor gezorgd dat ik een fijne stage heb gehad. Ik ga de kinderen zeker wel missen.

De laatste tijd is het stappen minder geworden. Wij zijn we nog een aantal keer bij Wet & Wild geweest. Dit vind ik zelf het gezelligste feestje en de Happy Hour benutten we zeer goed. Ook zijn we nog bij een Full Moon feestje geweest op Kokomobeach. Dat was een lange maar ook zeer geslaagde avond!

Tot snel

xxxxx